جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با توجه به ماهیت رشته، اهمیت درک ما از معنای اصطلاح «نظام» در الهیات نظام‌مند را نمی‌توان گفت. با این حال، متأسفانه، به نظر می رسد که بحث یا نقد کمی در مورد نحوه استفاده از این اصطلاح وجود دارد و معنای آن اغلب بدیهی تلقی می شود، حتی اگر به نظر می رسد برای نویسندگان مختلف معنای متفاوتی دارد. هدف. برای پرداختن به این ابهام، این مطالعه نگاهی دقیق به رشد ریشه‌شناختی این واژه در اشکال مختلف زبانی آن دارد که در طول تاریخ در الهیات به کار رفته است. سپس بر اساس این تحلیل ریشه‌شناختی، تعریفی غلیظ با تحلیل هر عنصری که در آن تعریف (کل، اجزا و بیان) ارائه می‌شود، ارائه می‌شود تا معنای این اصطلاح همانطور که در الهیات به کار رفته است، روشن شود. در نهایت، از آن تعریف و عناصر جدا شده آن، ابزاری برای تحلیل (تحلیل معماری) طراحی و به دو نمونه از نظام های الهیاتی اعمال می شود تا کارکرد این ایده در الهیات را نشان دهد. منابع. برای بررسی ریشه‌شناسی، این مطالعه عمدتاً بر تاریخ آثار کلامی و فلسفی متمرکز شده است که به معنای کلمه «سیستم» با ریشه‌های یونانی (συστημα) و لاتین (systema) آن می‌پردازد. این منابع با معرفی این واژه به کاربرد الهیاتی با سیستم منطقی بارتولومی ککرمن (1600) آغاز می شود و اندکی پس از پدیدارشناسی روح هگل (1807) با توجه خاص به جان هاینریش لمبرت، امانوئل کانت و سورن کیرکگارد منتشر می شود. علاوه بر تحقیقات کتابشناختی خودم، من مدیون روش سیستم و روش سیستماتیک اتو ریچل در سال 1906 بودم. برای کاربرد تحلیل معماری بر روی نمونه‌های خاص، من آثار نمادین کتاب Summa Theologica توماس آکویناس و جزم‌شناسی کلیسایی کارل بارت را انتخاب کردم. نتیجه گیری پس از اعمال تحلیل معماری بر آثار آکویناس و بارت، تعریف پیشنهادی - «نظام الهیاتی یک مجموعه شناختی از آموزه‌های الهیات مفصلی است» - برای توضیح ساختارهای ارائه شده توسط Summa Theologica و کلیسای جزم‌شناسی کافی یافت شد. یعنی بر اساس معنای نظام که در الهیات به کار می رود، این دو اثر را با اطمینان می توان «نظام» نامید. همچنین، علاوه بر تأیید معنای این کلمه و نشان دادن کارکرد آن در این آثار بزرگ، تحلیل معماری ارائه شده در اینجا عنصر اساسی یک اصل شرطی و متعالی را در هر چیزی که به درستی سیستم نامیده می شود، آشکار کرد. به این معنا که یک سیستم همیشه حداقل یک بخش مستقل و ضروری را شامل می شود که مبنایی را برای کل مورد انتظار و بیان اجزای آن فراهم می کند. بعلاوه، یادآور قضیه ناتمام بودن گودل، این بخش بدیهی و متعالی است و نمی‌توان آن را توسط سیستمی که در آن یافت می‌شود اعتبار یا باطل کرد، اما به‌طور جداگانه، به‌عنوان بخش وابسته در یک سیستم بزرگ‌تر.

ترجمه ماشینی : موسسات مراقبت های بهداشتی عمومی به طور فزاینده ای از نظر فرهنگی متنوع هستند و چالش های اخلاقی را ایجاد می کنند که از پیچیدگی های ارزش ها و باورهای رقابتی ناشی می شود. مسئولیت اخلاقی روحانیون برای ارائه مراقبت معنوی در زمینه‌های مختلف مراقبت‌های بهداشتی مستلزم بازنگری در باورها و شیوه‌های عمیق است که با هم بودن و درک متقابل را بر تفاوت‌های جذاب اولویت می‌دهد. وقفه خلاق به عنوان یک استعاره الهیاتی برای مراقبت معنوی می تواند به عنوان یک چارچوب مولد برای درگیر کردن دیگران فرهنگی و مذهبی در زمینه روحانیت و آموزش مراقبت های بهداشتی عمل کند، که بر اساس کار اخیر الهیدانان شبانی در ارتباط با مراقبت بین فرهنگی است (دویرینگ، 2010، 2012، 2015؛ لارتی، 2003، 2006). یک روش همبستگی انتقادی مفاهیم کلیدی را از امانوئل لویناس فیلسوف و گوردون کافمن الهی‌دان به گفت‌وگو با داستان‌های بالینی بین فرهنگی و بین مذهبی می‌آورد. بینش‌های لویناس پایه‌ای فلسفی برای درک مراقبت به‌عنوان وقفه‌کننده و لزوماً جابجایی برای روحانی و مربی مراقبت معنوی فراهم می‌کند. درگیر شدن در زمینه نظریه کاربردی لویناس، پدیده های دگرگونی. چهره دیگری؛ و گفته ها و گفته ها در چهارچوب نقاشی های مراقبت معنوی مورد بررسی قرار می گیرد. نقش انسان ساز روحانی شامل توجه به مرئی ساختن نامرئی و برتری دادن حکمت عشق بر عشق به حکمت نظام پزشکی است. الاهیات گوردون کافمن از خدا به عنوان خلاقیت و نه خالق بیشتر به درک مراقبت به عنوان یک ظهور خلاق و منقطع کمک می کند. وقفه خلاقانه به عنوان استعاره ای برای مراقبت معنوی، درک کافمانی از خلاقیت را به عنوان ظهور غالباً ناخوشایند جدید و بدیع از طریق تکامل خلاقانه و منقطع مداوم جهان درگیر می کند. وقفه خلاق به عنوان یک استعاره راهنما، نیازمند توجه به حرکت و رمز و راز وقفه ای خلاقیت به عنوان مولد و ضروری برای مراقبت معنوی و آموزش مراقبت معنوی است. وقفه خلاق به عنوان یک استعاره مولد می تواند مراقبت معنوی را به عنوان یک فرآیند پویا و نوظهور که توسط آن امر الهی از طریق درگیری با دیگری شناخته می شود، نشان دهد.

ترجمه ماشینی : میشل فوکو استدلال می‌کند که محققان مدرن به‌طور نادرست فلسفه‌های یونانی-رومی باستان را به عنوان تعقیب دانش انتزاعی تصور کرده‌اند. او در عوض تصور این فلسفه‌ها را به‌عنوان مجموعه‌ای از شیوه‌هایی که بر «مراقبت از خود/روح» متمرکز شده‌اند، پیشنهاد می‌کند. چنین مراقبت‌هایی شامل تمرین‌هایی ("فناوری‌های خود") است که هم بر شکل‌گیری هویت و هم تحول معنوی تأثیر می‌گذارد. می‌توان تاریخ مسیحیت‌های اولیه را نیز با این عبارات، به‌ویژه در بررسی گفتمان‌های رایج در قرن دوم و سوم عصر مشترک، دوباره مفهوم‌سازی کرد. کنار هم قرار گرفتن و مطالعه دقیق متون مربوط به این دوره نشان می دهد که دیدگاه های رقابتی مراقبت از روح که از آرمان های رواقی آگاه شده بود در بین مسیحیان در جریان بود. به طور خاص، این دیدگاه‌های متضاد، از یک سو، حول یک گفتمان مسلط و «پرتو-ارتدوکس» بود که شهادت را تجلیل می‌کرد و از سوی دیگر، اختلالاتی در این گفتمان توسط کسانی که به طور گمراه‌کننده‌ای تحت عنوان «عرفان» قرار می‌گرفتند. فصل اول به بررسی ارزش به کارگیری چارچوب فوکو در تاریخ مسیحیت های اولیه می پردازد. فصل دوم نحوه عملکرد شهادت به عنوان مراقبت از روح یا درمان احساسات را در متون منسوب به کلمنت، ایگناتیوس و پولیکارپ توضیح می دهد. فصل سوم روشی را نشان می‌دهد که دیگر متون اولیه مسیحی چگونه این گفتمان «خود رنج‌کش» را مختل می‌کنند و در عین حال دیدگاه‌های دیگری را درباره مراقبت از خود ارائه می‌کنند. متون خاص برای بررسی عبارتند از دو متن از ناگ حمادی - آخرالزمان پطرس و شهادت حقیقت، دو قطعه که توسط کلمنت اسکندریه حفظ شده است - یکی منسوب به باسیلیدس و دیگری به والنتینوس، و انجیل یهودا. فصل چهارم به این موضوع می‌پردازد که چگونه مریم مجدلیه و پرپتوآ از نظر مراقبت از روح به ترتیب در انجیل مریم و مصائب پرپتوآ و فلیسیتی و آنچه برای نقش‌های رهبری زنان در هر یک از این تصویرها در خطر است، توضیح می‌دهد. نگریستن به بحث‌های اولیه از این طریق - به عنوان تضادهای مربوط به مسائل هویت شخصی و رشد معنوی - به جای بحث در مورد دانش فی نفسه (آموزه‌هایی که با اصطلاحات ذات‌گرایانه تعریف شده‌اند) وسیله‌ای برای حرکت فراتر از توصیف ساده‌سازی افراد بسیار متنوع است. گروه‌ها در این دوره یا صرفاً «پرتو ارتدوکس» یا «بدعت‌گرا» بودند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تحلیلی است از گسترش مسیحیت در سه قرن اول و فعال سازی و توسعه متناسب آنچه میشل فوکو مکانیسم های انضباطی قدرت می نامد. این کتاب قصد دارد دو سؤال را بررسی کند، اول اینکه شرایط نظری که منجر به گسترش سریع مسیحیت شد چه بود؟ و دوم، پیش‌آگهی‌های تاریخی سازوکارهای قدرت انضباطی چه بوده است؟ سپس به دنبال کنار هم گذاشتن این دو سؤال است تا پیشنهاد کند که مسیحیت اولیه در سبقت گرفتن از دولت امپراتوری روم موفق بود، زیرا مکانیسم‌های انضباطی زیربنایی قدرت را در جهانی تحت کنترل و کنترل قدرت مستقل فعال کرد. از طریق این فعال سازی، فضایی ایجاد کرد که در آن سوژه مسیحی می توانست شکل بگیرد و زندگی خارج از قدرت حاکمه سزار را تصور کند. برای نشان دادن این پایان نامه، این پایان نامه با این ادعا آغاز می شود که ایده رستاخیز ذاتاً ماهیت خرابکارانه دارد و نقش مهمی، اگر نگوییم اولیه، در شکل گیری هویت اولیه مسیحیت ایفا کرده است. به دنبال این ادعا، از طریق فصول متناسبی توسعه می یابد که نشان می دهد چگونه ایده رستاخیز در اشکال مختلف مادی و متنی مصداق پیدا کرد و چگونه این نمونه سازی مکانیسم های انضباطی قدرت را فعال کرد. یعنی به طور خاص به شکل‌گیری تقویم مسیحی، اقتباس از معماری مسیحی، رشد الهیات روح و ماهیت عیسی پس از قیام، و ساخت شهید مسیحی می‌پردازد. مجموعه ای از فصول ماهوی تاریخی، بر حسب ضرورت، با هم کار می کنند. من پیشنهاد می‌کنم که آنها از طریق رابطه‌شان ادغام مکانیسم‌های قدرت انضباطی را در سطح خرد روابط نیرو نشان دهند، که در نتیجه سیستمی را تشکیل می‌دهد که در برابر قدرت حاکمیت روم مقاوم است. در سراسر این پایان نامه، هر نقطه از شواهد تاریخی به مکانیسم های قدرت انضباطی فوکو مرتبط است، هم این ادغام را نشان می دهد و هم تاریخ طولانی پشت این تکنیک های قدرت را مستند می کند. علاوه بر این، نشان می‌دهم که هر مکانیزم در ارتباط با ایده رستاخیز پدید می‌آید. این ارتباط، بین سازوکارهای قدرت و ایده رستاخیز، شالوده نظری لازم را برای این ادعا فراهم می کند که رستاخیز عیسی یک ایده خرابکارانه است. به طور خلاصه، این پایان نامه نشان می دهد که همبستگی با ظهور جنبش مسیحی، فعال کردن تکنیک های انضباطی قدرت بود که در تضاد با قدرت حاکمیتی روم قرار داشت. سپس پیشنهاد می‌کند که این همبستگی به توضیح گسترش اولیه مسیحیت کمک می‌کند.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که دیدگاه ویلیام جیمز از علم برای درک موضع او در مورد مسائل فلسفی مانند حقیقت و اعتقاد دینی بسیار مهم است. تلاش می‌کند نشان دهد که چگونه او برخی آموزه‌های علم، به‌ویژه علم پوزیتیویستی را در درون فلسفه عمل‌گرایانه خود جذب کرده است. هدف در سرتاسر این است که نشان داده شود که چگونه می توان دیدگاه های او را در مورد چنین پرسش های اساسی بهتر درک و ارزیابی کرد. این پایان نامه به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول کاوشی در عناصر اصلی دیدگاه جیمز از علم است. این بحث شامل بررسی گزارش جیمز از روش علمی و موضع او در مورد مفاهیمی مانند فرضیه، نظریه های علمی و قوانین است. بخش دوم نظریه حقیقت جیمز را بررسی می کند. تلاش می‌کند نشان دهد که چگونه نظریه صدق او را می‌توان برحسب دو شرط تنظیم کرد، شرط قابل تأیید بودن و رضایت‌بخش بودن، که دومی مشروط به اولی است. بخش سوم تحلیلی از ویژگی های اصلی فلسفه دین جیمز است. این کتاب برخورد او با مسائل مربوط به دین را از دیدگاه عمل‌گرایانه‌اش بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : نظریه های فلسفی دین اغلب به حقایق فرضی در مورد نحوه تغییر ادیان و به ویژه به نقش مبتکران متوسل می شوند. این در مورد نظریه هایی که بر اولویت تجربه و اولویت زبان تاکید می کنند صادق است. در این پایان نامه از مطالعه موردی تاریخی نوآوری در دین به عنوان شاهدی بر نارسایی هر دو نوع نظریه استفاده می شود و پیشنهاد می کند که همان شکل نظریه "نهاد" مبنایی برای یک نظریه رضایت بخش تر از دین باشد. به گزارش های ویلیام جیمز و آلاسدیر مک اینتایر در مورد دین و پیامدهای آنها برای نقش مبتکران توجه شده است. نشان داده شده است که مطالعه موردی جورج فاکس، که هر دو به آن استناد می‌کنند، هیچ‌کدام را تایید نمی‌کند، اما در صورتی که به طور رضایت‌بخشی برای توصیف نوآوری باشد، چندین الزام کلی برای یک نظریه دین مطرح می‌کند. مشکلاتی که در برآوردن این الزامات در هر دو نظریه تجربه گرایانه و نظریه های فعلی ناشی از ایده های فران ویتگنشتاین در مورد زبان به وجود می آید بررسی شده است. مشکلاتی که در تلاش برای تنظیم نظریه‌های نهادی در حوزه زیبایی‌شناسی با آن مواجه می‌شوند، در نظر گرفته می‌شوند. هر نوع نظریه یا نظریه ذات‌گرایانه که نهادها را صرفاً بر اساس بدن افراد می‌بیند مردود است. نهادها به عنوان شکل‌های تکراری رفتار توصیف می‌شوند که برای یک جامعه انسانی معنای خاص یا بیانی دارند. نشان داده می شود که مفاهیم محوری ادیان - فعالیت های مذهبی، اشیاء مذهبی و تجربیات دینی - مفاهیمی نهادی هستند. این انتقادها مبنی بر اینکه یک نظریه نهادی ناگزیر به اشکال غیرقابل قبول ذات گرایی، نسبی گرایی و طبیعت گرایی منجر می شود، وجود دارد و نشان داده می شود که بی اساس است. نتیجه‌گیری می‌شود که می‌توان یک نظریه نهادی از دین تنظیم کرد که توصیف رضایت‌بخشی از نوآوری در دین ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه یک مفهوم خدا را در سنت خداباوری کلاسیک مسیحی بیان می‌کند، که با فراخوان‌هایی برای تغییر قابل توجه یا تجدیدنظر در ساختارهای کلاسیک مبارزه می‌کند. توجه به دو صفت الهی نزدیک به هم مرتبط است که به ویژه در دهه های اخیر مورد هجمه فلسفی و کلامی قرار گرفته است - بی زمانی و ناممکن بودن خداوند (ناتوانی در رنج). آیا خداوند «کلاسیک» واقعاً امانوئل، یعنی با ماست؟ این سوال کلی انگیزه مطالعه است. سه فصل آغازین جنبه هایی از مفاهیم خدا را که توسط آگوستین، آکویناس و کالوین مطرح شده اند را تحلیل می کند. تنش‌های ظاهری بین تعالی بی‌زمان و اتحاد تأییدکننده تثلیث با خلقت، با توجه به اجرای عدالت در مورد هر دو آموزه، قابل مشاهده است. فصل اول به بررسی ایده بی زمانی الهی و اندیشه های متناظر در مورد واقعیت زمانی می پردازد که در اعترافات یافت می شود و تعالی آگوستینی را با بینش های تکوینی و آخرت شناختی دو پدر دیگر کلیسا تکمیل می کند. فصل دوم تأیید آکویناس از تغییر ناپذیری قوی خدا و عدم لزوم خلقت را مستند می کند، در حالی که این سؤال را مطرح می کند که آیا او این موارد را به شیوه ای منطقی ثابت تأیید می کند یا خیر. سپس فصل سوم خطوط تثلیث گرایی و مسیح شناسی کالوین را دنبال می کند و در مورد «عروسی» مهربان خالق سه گانه خود با کل کار آفرینش تأمل می کند. سه فصل پایانی در حوزه‌های فلسفه و الهیات فلسفی فعالیت می‌کنند. فصل چهارم یک نظریه بی زمان (یا B) از زمان را ستایش می کند و چندین مشکل پیرامون نظریه های زمان دار (یا A) زمان را برجسته می کند. اما این دیدگاه پیشین حاکی از آن است که «حضور رسمی» وجود ندارد، و هیچ فضای ظاهری برای حضور خدای بی‌زمان با زمان‌ها و عوامل زمانی باقی نمی‌گذارد. بنابراین فصل پنجم به دنبال پرداختن به «مشکل فعلی» ابدیت کلاسیک است. به این نتیجه می‌رسد که «مشکل فعلی» خداوند غایب موقتی را می‌توان با پذیرش درک «بدون خطر» از مشیت الهی، که به بهترین وجه در قالب یک «فرمان اصلاح‌شده» درک می‌شود که به شدت همه موجودات و رویدادهای غیر الهی را به فعلیت می‌رساند، حل و فصل کرد. فصل ششم با کشمکش با مفاهیمی که آموزه بی زمانی ممکن است برای شفقت «پاسخگو» الهی داشته باشد آغاز می‌شود و با پیشنهاد این که خدای نامتناهی جهان متناهی را نه از طریق یک گنجاندن پانانتئیستی، بلکه از برخی جهات بیشتر شبیه توجه شوهر است، به پایان می‌رساند. از همسرش مراقبت کند

ترجمه ماشینی : در حالی که سازگاری گرایان ادعا می کنند که حاکمیت الهی یا افراد را برای رستگاری انتخاب می کند یا به ناچار آنها را بدون دخالت انسان در معرض لعنت قرار می دهد، ناسازگاری ادعا می کند که عشق الهی مستلزم انتخاب انسان و پاسخ رفتاری است. این پایان نامه به بررسی این معضلات مربوطه در زمینه گناه علیه روح القدس می پردازد تا مشخص کند که چگونه این دیدگاه ها بر حاکمیت و شخصیت خداوند و پیامدهای اخلاقی ناشی از آن تأثیر می گذارد. سازگاری از طریق نوشته ها و الهیات G. C. Berkouwer بررسی می شود، در حالی که ناسازگاری از طریق نوشته ها و افکار الن جی وایت ارزیابی می شود. این پایان نامه دربرگیرنده این ایده است که خداوند محدودیت هایی را بر حاکمیت خود در رابطه با یکپارچگی و قداست اراده آزاد انسان اعمال می کند. همچنین تشخیص می دهد که نه سازگاری و نه ناسازگاری عاری از مشکلات الهیاتی هستند. با این حال به راه حلی برای هر دو سیستم در درک الن جی وایت از کمال در چارچوب دعوت خدا برای بازگشت نوع بشر به تصویر (شخصیت) خدا می رسد. این اتفاق می افتد، زیرا با مشاهده، انسان می تواند تغییر کند. با مشاهده، معضل سازگاری گرایی در پاسخ غیرانسانی و مشکل پنهان ناسازگاری دین مبتنی بر کار حل می شود: زیرا راه حل در قدرت بخشیدن به مسیح کشف می شود که ما می بینیم و تغییر می کنیم. بنابراین، مسئولیت شخصی انسان در قبال لعنت حفظ می‌شود، بدون اینکه انسان از طریق اعمال، نجات را به او نسبت داده شود. فصل اول بررسی تاریخی گناه نابخشودنی را که در متون همدیگر شرح داده شده است (متی 12: 31، 32؛ مرقس 3: 28-30؛ و لوقا 12: 10) ارائه می دهد. این شامل مروری بر کالوین و آرمینیوس، بنیانگذاران شناخته شده سازگاری و ناسازگاری است. فصل دوم به بررسی بی‌واسطه‌ترین پیشایندهای G. C. Berkouwer و Ellen G. White می‌پردازد، زیرا آنها به گناه علیه روح‌القدس می‌پردازند. فصل سوم به پیش‌فرض‌های الاهیاتی G. C. Berkouwer می‌پردازد که به درک او از گناه نابخشودنی، درک او از آموزه گناه، و توضیح او از خود گناه می‌پردازد. به نوبه خود، فصل چهارم نوشته های الن جی. وایتبی را بررسی می کند که به پیش فرض ها و دیدگاه های الهیات مربوط به گناه علیه روح القدس می پردازد. بسیاری از مواضع وایت در شکل روایی ظاهر می شوند. فصل پنجم پایان نامه پیش فرض ها و آموزه های الهیاتی مربوط به گناهان نابخشودنی G. C. Berkouwer و Ellen G. White را برجسته می کند و سپس در مقابل آن قرار می گیرد. با انجام این کار نشان داده می شود که هر دو در الهیات مربوطه خود سازگار هستند. با این حال هر دو با نقاط ضعف خاصی روبرو هستند. ضعف برکوور در حاکمیت کامل خدا و عدم پاسخگویی بشر یافت می‌شود، در حالی که ضعف وایت در آن وجود دارد که بسیاری از کسانی که آموزه‌های او را می‌پذیرند، روزنه‌ای برای رستگاری مبتنی بر کار پیدا می‌کنند. فصل آخر خلاصه و نتیجه گیری نهایی را ارائه می دهد و به مفاهیم اخلاقی هر دو سیستم فکری می پردازد. این فصل همچنین معضل حاکمیتی سازگاری و جهت گیری کاری ناسازگاری را مورد بحث قرار می دهد. سپس این فصل راه حلی ممکن را در مضمون وایت در مورد بازیابی شخصیت خدا ارائه می دهد، زیرا با مشاهده افراد تغییر می کند. سپس پایان نامه با تأیید اینکه خدا داوطلبانه خود را تحت محدودیت های حاکمیت در انتخاب خود قرار می دهد تا فداکاری آزادانه ما را از طریق Calvary جلب کند، به پایان می رسد.